Osoby o mniejszym lub większym stopniu niepełnosprawności wymagają dodatkowych, dostosowanych do ich potrzeb rozwiązań w zakresie transportu publicznego. Bariery architektoniczne, brak podjazdów czy wysokie podłogi autobusów i tramwajów skutecznie utrudniają im swobodne przemieszczanie się w obrębie miasta, do czego mają pełne prawo. Ta grupa ludzi często podlega wykluczeniu społecznemu właśnie ze względu na brak odpowiedniej infrastruktury w transporcie publicznym.
W jakim stopniu transport publiczny jest dostosowany do osób niepełnosprawnych?
Każdy powinien mieć swobodny dostęp do transportu publicznego, bez względu na to, jaki poziom sprawności ruchowej czy intelektualnej reprezentuje. Osoby niepełnosprawne to liczna grupa, która wyjątkowo mocno potrzebuje usprawnień w komunikacji miejskiej czy podmiejskiej. Wszelkiego rodzaju bariery architektoniczne przyczyniają się bowiem do ich trwałego wykluczenia z życia społecznego. Tramwaje czy autobusy niskopodłogowe, łagodne podjazdy, uchwyty dla niepełnosprawnych czy szerokie miejsca parkingowe to absolutne minimum. Dzięki temu ludzie z różnego rodzaju dysfunkcjami i schorzeniami mogą dużo łatwiej dostać się do placówek medycznych, miejsc kultury i nauki czy nawet pracy. Z