Występowanie trądziku powszechnie kojarzone jest z okresem dorastania. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż nie jest to choroba wyłącznie skorelowana z okresem dojrzewania. Główną przyczyną rozwoju trądziku są zmiany w metabolizmie gruczołów łojowych oraz zaburzenia mikroflory powierzchni skóry.
Jak rozwija się trądzik?
Rozwój trądziku wynika przede wszystkim z nadaktywności gruczołów łojowych. Są to gruczoły umiejscowione głęboko w obrębie naskórka, które przylegają bezpośrednio z mieszków włosowych. Kanał mieszka włosowego to potocznie rzecz ujmując – por skórny. Poszerzone pory skórne są stanem mogącym predestynować do rozwoju trądziku, a konkretnie zaskórników. Zaskórniki to wypełnione masami łojowymi i złuszczonym naskórkiem pory skórne. W zależności od wypełnienia i koloru wyróżnia się zaskórniki otwarte oraz zamknięte.
Trądzik zaskórnikowy to stan wyjściowy dla rozwoju różnych innych postaci trądziku, których jest bardzo wiele:
• trądzik ropowiczy,
• trądzik bliznowaciejący
• trądzik krwotoczny,
• trądzik dorosłych,
• trądzik odwrócony.
Gruczoły łojowe, które produkują duże ilości łoju są wrażliwe na zmiany mikrokrążenia skórnego oraz wpływ hormonów – głównie o rdzeniu steroidowym. W okresie dojrzewania, gdy stężenie testosteronu oraz innych hormonów wzrasta, możliwe jest zaobserwowanie pojawienie się trądziku na twarzy, ramionach i tułowiu. Wraz ze stabilizacją poziomu hormonów dochodzi również do istotnej redukcji nasilenia zmian skórnych.
Sam w sobie trądzik zmienia swój obraz poprzez aktywność bakterii. Łój i masy rogowe to świetne środowisko dla bakterii – Propionibacterium Acnes, które powodują nasilenie stanu zapalnego w mieszkach włosowych i powstanie trądziku ropowiczego. Nasilone zmiany ropowicze doprowadzać mogą do bliznowacenia. Niekiedy dochodzi do nadkażenia zmian przez gronkowca skórnego S.Epidermidis lub S.Aureus.
Leczenie trądziku – jakie są zasady?
Ważne jest przestrzeganie zaleceń dietetycznych: ograniczenie ilości słodyczy, ostrych przypraw oraz regularna higiena skóry. Szczególnie istotne jest stosowanie preparatów osuszających i odkażających, takich jak kwas borny, siarka wytrącona. W bardziej nasilonych zmianach stosuje się antybiotyki: erytromycynę i tetracyklinę miejscowo. Trądzik bliznowaciejący wymagać może zastosowania retinoidów i doustnej antybiotykoterapii.
