W przypadku wielu chorób nawet dokładna analiza objawów nie wystarczy, by prawidłowo je zinterpretować. Pacjent, u którego podejrzewa się wystąpienie stanu zapalnego spowodowanego infekcją, poddawany jest więc badaniu CRP. W jaki sposób powinno ono przebiegać?
Badanie CRP – na czym właściwie polega?
Podstawowym celem przeprowadzania testu CRP jest określenie poziomu produkowanego przez wątrobę białka C-reaktywnego (białka ostrej fazy), kluczowego dla określenia przebiegu wielu chorób. Interpretując jego wynik, możemy dowiedzieć się, czy mamy do czynienia z infekcjami pasożytniczymi, grzybicznymi, wirusowymi lub bakteryjnymi. Prawidłowo wykonane badanie CRP może zatem podpowiedzieć nam, a przede wszystkim naszemu lekarzowi, dalszy kierunek leczenia w zależności od otrzymanego wyniku.
Jak przeprowadzić badanie CRP bez pomocy lekarza
Test może zostać przeprowadzony zarówno w laboratorium, jak i w warunkach domowych – bez problemu wykonamy go samodzielnie. Zanim się jednak za to zabierzemy, musimy dobrze zadbać o czystość naszych dłoni. Dalsze postępowanie będzie zależało od określonego zestawu do diagnostyki, dlatego należy przede wszystkim kierować się zaleceniami zawartymi w dołączonej do niego ulotce. Każde badanie CRP bazuje jednak na określonej sekwencji funkcji dążących do pobrania krwi ze wskazującego lub środkowego palca dłoni. Po jego zdezynfekowaniu i wymasowaniu należy posłużyć się profesjonalnym lancetem przeznaczonym do nakłucia. Uzyskana w ten sposób kropla krwi przekazywana jest za pośrednictwem pipety do pojemnika z diluentem, służącym do jej rozcieńczenia. Gotowy roztwór stanowi podstawę badań i w ostatnim kroku powinien zostać umieszczony w dołku próbkowym. Po upłynięciu określonego czasu (nie mniejszego i nie większego niż ten wskazany w ulotce) nadchodzi czas na odczytanie wyniku. Musimy pamiętać, że badanie CRP należy interpretować wyłącznie wtedy, gdy sugeruje instrukcja – z czasem wyniki mogą bowiem ulec zmianie, a wysoka wiarygodność testu stopniowo maleje. W jaki sposób odczytać wyniki? Wartość prawidłowa, która nie zależy wyłącznie od stanu zdrowia, ale również od płci i wieku osoby badanej, może wahać się od 0,08 do 3,1 mg/l. Jeżeli odczytana przez nas liczba odbiega od normy, koniecznie skonsultujmy ją z lekarzem – najczęściej oznacza to wystąpienie poważniejszej infekcji i konieczność zastosowania antybiotyku. Warto mieć jednak świadomość, że poziom białka C-reaktywnego jest znacznie wyższy u osób otyłych i zmagających się z nadciśnieniem tętniczym.